Esmesin başında, hazan yelleri
Aklına sevdiğin, düştüğü zaman
Gezme Mecnun olup, sahra, çölleri
Hasret yüreğinden, taştığı zaman

Bilmem acıların, bana mı ? kastı
Hayat acımadı, her gün kin kustu
Hazan yağdı gönle, her akşam üstü
Deli gönül böyle, şaştığı zaman

El ayak çekilip, sesler, susmasın
Özlem rüzgarları, deli esmesin
Yürek üşümesin, ayaz kesmesin
Gün dağlar üstünden, aştığı zaman

Geceler çok soğuk, geceler uzun
Bittiği yer olur, her zaman sözün
Uykuya hasreti, biter mi ? gözün
Saatler, sabaha, koştuğu zaman

Cananı, sen böyle, ederken merak
Halin anlatıyor, söze ne gerek
Bir çift göz, bakarken, ram olur yürek
Dertlerin boyunu, aştığı zaman

Değişmez bir türlü, kader, yazılar
Mutlu etmez bazen, bizi maziler
O yürek; bir bilsen, nasıl sızılar
Birisi yaranı, deştiği zaman

Terk etmeli nefsi, kibir ve gurur
Gönül meclisine, girenler bilir
Mevlana misali, Hâk’kına yürür
Lüzumsuz aşk ile, piştiği zaman

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ