3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1053
Okunma
bir çift maviydin sen
sular bulanmamıştı o zaman
alabildiğine maviydi düşlerimiz
kuru dallar iklimindeydik
ellerimiz mahcup
rüzgarsa farkında değildi kokunun
anlamsızlaştırdıklarımız vardı
ve birde anı yaşadıklarımız
ben ne zaman maviye baksam
şiir olurdum göğün avuçlarında
kimse bilmedi
birbirimizi sevdiğimizi
ve kimse anlamadı
ellerimizin neden terlediğini
bir sen vardın göğün çıkmazlarında
bir ben
bir de mavi
dalgaya hasret
bir kayalık boyunda
suya hasretti dakikalar
baharı beklerken vurulan şakaklarımız vardı
çabuk biten dakikalardık
otobüs duraklarında
şiir gibi gülerdin kimse bilmezdi
sadece sen
sadece ben
ve biraz da mavi
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz