"sandalda öğle yemeği renoir'in...yirmi senedir her yıl bir tane yaparım..en zor olanı bakışlardır...bazen bakışlarını değiştirdiklerini düşünüyorum ama kafamı çevirdiğim anda düzeliyorlar."

-burada çok mutlu görünüyorlar-

"olmalılar zaten! bu sene tavşan yahnisi yiyorlar..çocuklar içinse reçelli ekmek var..tam olarak kavrayamadığım tek kişi elinde su bardağı olan kız...tam ortada duruyor ama yine de çok uzaklarda gibi..."

-belki de sadece diğerlerinden farklıdır...

"ne gibi?"

-bilmiyorum...

"belki de küçükken diğer çocuklarla oynama fırsatı olmamıştır...belki de hiç!"

´Le Fabuleux destin d' Améli Poulain´-

...

resimler sadece tuval ve boyadan ibaret değildir...insanlara nisbeten onların ruhu daha ölümsüz ve kalıcı...her renkte bir hayat, her bakışta bir anlam gizli çünkü...alıcı gözüyle değil; tuvale yansımayan, arka bahçeyi de gören ve hisseden gözlerle de bakmalı...orda yaşamlarını sürdürenler var çünkü...