Eğer korkuyorsan,
Veremediğin selamı
Rüşvet olur
Düşüncesiyle!
Haddimizi bilenlerdeniz,
İçiniz rahat eyleye.
Eğer korkuyorsan
Merhaba demenin
Unutulan
İnsanlık boyutunu
İnsanı,
Asıl korkuları öldürürmüş
Yersiz vehmin
Korkun bu mu?
Eğer korkuyorsan,
“Korkundan”
Ve acı duymuyorsa el vicdan
Korku içinde yaşattığın
Ve kendine ördüğün
En büyük duvardır, Vildan
İhfa olur kendinde yaşattığın korku
Yeri gelir saklayamazsın karanlık duvarı
Yapraklar el çırpsa vehmedilen kuşku!
Yıkılmayan bir tabudur salınan korku esrarı
Korku,
Isırmayan bir yılanın saçtığı zehir
Marazlanan bir kalpte huşu arama
Herkes,
Habersiz gezer başkasının sancısından
Dünya aslında çok dar
Ve gülmesi de ağlama!
Yeriyor beni başkaları
Boş ver aldırma
Bazı şeyler anlamsızlaşıp
Üzüp gitse de zoruma
O zoruma gidenler
Benim insani kimliğim
Gel korku
Gel başımın belası
Sen,
Ruhumda büyüttüğüm yersiz doku.
Sen,
Vicdanımda saf tutan bir hücre olamazsın
Gel kurtul benden
Ruhumda(n) defnedeyim
Yusuf Erdoğan