1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
710
Okunma
Hangi sokağa girsem hep ışıkları söndü
Bu yüzdendir karanlığa karşı gülüşüm
Çünkü ben hep siyahlar içindeydim
Körler sokağında doğumdan ölüme dövüşüm
Ezelden gözlerimde perde vardır benim
Bana göre aşkta karanlık kavgada
Hatta mavi gökyüzü bile simsiyah benim için
Çünkü benim renklerimin hepsi kapkara
Tek başımayım o sokakta bi o kadar kalabalık etrafım
Benim adım siyah bizim adımız ışıksızlar
Hep körlükten kalabalıkta yalnızız
Sadece bir kere gözümüzden aşk-ı güneş geçti
Fakat ne yazık ki onun aydınlığı bile görmemize yetmedi.
Çünkü ! Çünkü güneş bizi hiç sevmedi...
Cevap Yaz