İnsanın kendi olabileceği tek yer gece kalbidir
Yalnızken kendisinin efendisidir.
Ama,
Akıllı taklidi yapanların
Ruhuma izinsiz girişleri yok mu
İşte bu delirtiyor.

Biliyorum ki normal olmak deli olmaktan daha zor.
İnsanları olduğu gibi kabullenmek,
Savaşlara ve öldürücü şiirsizliğe,
Doğan çocuklara ,
Gökyüzüne ihanet etmek olmaz mı.

Onun için
Sessizlik ağır bir kaya gibi çöktüğünde
Kalabalığı ve zamanı durdururum el yordamıyla
İçimin sularına balık gibi dalar
Başımı uzattığımda yağmurunda ıslanırım zaferimin

Buna delilik diyorsun.
İzanın yetmez, sırrını çözemezsin.
Sen boyun eğersin ben isyan ederim
Sen nefret edersin ben severim
Sen paraya taparsın ben Tanrıya
Yani serseriliğin ve kaybetmişliğin
Sokak başıyım.

Sadece insanlığa olan inancımı kaybettim
Bu demek değil ki
Güllerle birlikte açamam
Zamanın dışına taşamam
Ki en tehlikelisi sevmeyi başaramam

Borcum da yok aşka
Yeryüzünde insanlar tarafından kanatılmamış
Bir aşık olmayı yeniden deneyeceğim.
Aklın fazlası cehennem
Ben cennete sürgün yiyeceğim.


Dilek USTA