2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
yokluğunun tortusu bedellendi hayatima
sustum uzunca bir süre. . ağladım karanlik kuytularda
gecenin sessiz vakitleri vardi
öyle ki kelimer bile öldü yalniz ruhlarin feryatlarinda!
günler haftalarin aylarsa yılların cebinde eskidi..
nice sahipsiz mezarlar gömüldü sol göğüs kafesi altindaki o çorak toprağa. .
sen yoksun ya...
gecelere gebe biraktim umutlari
gözyaşlarim...gözyaşlarim yosun tadinda..
kandan bile daha kızıl nehirler misali saclarimda meltem ruzgarlarinin yorgunluklari var aslinda..
yüzümde cizilen o masum tebessumler yok artik..
kayboldum beni bıraktığın bu cehennem çukuru misali hiçligin ortasinda!
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz