Yeşilırmak neden kırgın akarsın,
Yollarına taş duvar mı ördüler?
Biçare tay gibi durgun bakarsın,
Ayvacık’ta sana gem mi vurdular?

Yar başında, şelaleden uçarsın.
Düz ovada, çiçek olup açarsın.
Çarşamba’nın ortasından geçersin,
Otağını denizlere kurdular.

Ada bizim, mahmuz senin suyunda,
Değişiklik yokmuş hiçbir huyunda,
Ölüm vardır görünmeyen kuyunda,
Çoluk çocuk, canlarını verdiler.

Karşı geçe, beri geçe bu diye,
Bölüverdin Çarşamba’yı ikiye.
Dört gerdanlık bizden sana hediye,
Boğazına beton ipler gerdiler.

İlkbaharda kar suyuyla coşardın
Dellenip, sellenip dağ taş aşardın
Düz ovada taylar gibi koşardın
Sanki yaptığından hesap sordular

Yeşilırmak! Bereketim, sağduyum,
Obamıza, ovamıza can suyum.
Coşari der kızma bana; Ben buyum.
Sanma sakın bir tek seni yordular

İbrahim COŞAR