Merhametli olmaya yetmedi ki zamanın

Şimdi feryat ile çıkar seninde o amanın

Önüne koymuşlar hakkındır ye samanın

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Ayağın takılır sıratta düşersin cehennemde ateşe

Arasan da bulamazsın sana lazım olan can gülüşü

Vakit son çizgide son dakikada hesap ile bitişte

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Beş vakit ezan sana dedi secde ile Rahman önünde eğil

Sen dedin gencim şimdi o bana şimdi lazım değil

Kararttın hayatları görmedin sanki oldun hayvandan fil

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Gözlerin sanki gönlünle oldu başgardiyan

E artık sen şimdi git dermansız o derdine yan

Sana söylediler adam ol akıtma boşa kan

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Hayatı sandın kumar namus ar desen yerlerde gezer

Merhameti olmayanı Yüce Allah ile kullar ne eyler

Ancak kul kendisi eker kendisi biçer bir metre bez ile gider

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Yıktığın değildi duvar gönüldü kaçma altında kalacaksın

Mezar babanın yeri değil sanma ki rahat rahat yatacaksın

Hüsran içinde nefretinle zehrinle baş başa kendin kalacaksın

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta



Arama artık merhameti ağlayarak an o zalim yıllarını

Nefret kin ateşi ile bağla uzanmayan o kollarını

Merhamet ekmedin tarlaya kurumuş dal görürsün,

Şaşırarak bakma arama meyvelerini

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta





Kul Mehmet’im soluma merhametsiz ayrılık havasını

Ömür geliyor sona bak gör saçında çıkan beyazını

Nur Kuran iman ile ol vur gönlüne gönüllere nişanını

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)