uçsuz evrenimin güneşi ,yaşantı paralelim
hatice şen e vedad-ı yadigarımdır..........
ithaf olundu......

söyle,her hane bahçesinde açar mı aşkın kin çiçeği...
gel tenime sürtün,okşa,ruhumu karartma rüzgar...

topla uzak zamanlar üstünden sisli küçük tepeleri...
gençliğimi târ u mâr edip dün/ümü aratma rüzgar...

düş,çatlayıp eşit bin anlamlı küçük parçaya bölün...
şehzâdemi medyûn edip tahtımı bağlatma rüzgar...

katran geceler arkasına vurulup düştü zuhal/im...
bana şavk/ımı geri ver düşkünüm yalvartma rüzgar...

bir kırık gülüştü dedim,değil la’lı muhayyelat sürüsü...
onu da toprağa düştü yedim,ölürüm azaltma rüzgar...