Sen hiç çekmedin kahrımı, ancak alıyorsun ahımı
Tek eziyetim çok sevmek oldu, yazar çizer, cümlesine okuturum,
O sabır dolu sevdamı
Bir zindan olmuş şu gönlüm, tenha köşelerde sorar




Yok yalnızlığımı
Tutanak tutmuş seven kalbim, bilmem kaç sayfa,
Kaç sitem, her geceyi anlatıyor, şiir diyorlar, sen diyen nabzımı
Her sayfasını okudum kan revan gözlerden, belki





Bir çoğunda ağıt gibiyim, yazılmış dünya denilen kafesten
Ben daha annemin küçücük göz nuruyum ilk doğduğum
Günden, oyun zannetmiş güveniyorum, dersi buymuş
İlk darbedir sevenden






Öğrettikleri, sevgi varsa yok olup gidersin, bu ellerden
Büyümemiş dedim içimde ki çocuk, anlamıyor, kızıp
Yerden yere vuruyorlar, nasibimi alıyorum nemrut gibi yürekten
Bir sana sormadım, gerçek neydi, rahatını da hiç bozma istersen,





Biraz akıldan yoksun olmuş, kırıyor bütün kalemleri,
Bir sevenim yok derken
Aslında öylesine bir dünya değildi, hak vardı, hukuk vardı,
Yazılmış kitabına göklerden






Kimseye kalmayacak biliyorum, günah doluyuz masum gülüşlerden
Keşke vaktim gelseydi de gitseydim, tez elden
Nasıl olsa yalan doluydun yemin, yalanla da batar ağır gemin
Olma artık gözümden düşen bir tek yaş, can yakmak





Zalime yakışır, bize merhamet, nasihatı tek sevgiliden
Diyeceğim, bedduam olmasın bu şiirim, düş artık
Kalemimden...




ŞimalGüney!! ( HA )
Şiir’e ses soluk olan değerli Mustafa Karaahmetoğlu teşekkür ederim..