Değil mi; hepimiz koşucularız
Önümüzde sıra sıra engeller
Her yaş ve kategoride nice badireler var
İman ve zihni disiplini kim engeller?
Bilemeyiz yol uzun mu yoksa kısamı
Ve nefesimiz soluğumuz nereye kadar?
Hepimiz zirveyi hayal ederiz!
Koşu hayatın mecrasıdır, yol haritası
Önce gönül vermek gerek, kalbi bir bütün
Kalp ve kafada sağlanmazsa özünde birlik
Yarım kalır, bir aşk ki; hayatın atlası
Bir ömür trenindesin işin ciddiyet
Hem lokomotif ve vagonda sıralı fikirler
Yükümüz vicdanlarda vurduk sırtımıza
Hangi güzergâhtasın, Rabbim hidayet!
Ucu açık sorular kurcalar beynimizi
Bu yol da;
Her engel dolambaçlı, çetrefilli bir tuzak
Şiddet öfke mal mülk bil ki nefsine tuzak
Nefsani bir tutkudur hepsi de bariz
Her damarda her satırda karşımızda iz
Ya düşülürse bu engele derin çukurlar
Ya açılırsa kalplerde derinlerde bir iz
Kalıcı bir hasar yapar ruhlarda o zaman
Her engele fikir ve ruhen hazırlanmak lazım
Âlemin özüne gerekir disiplin
O adetullahı göz ardı edemez çakırkeyif değil
O taşımamalı inancında ne cinayet ne kin
Öldürmeli nefsini basamaklarda
Bir alkış bir iltifat belki çok yaşa
Tepetaklak indiriverir güvendiği anda
Hakikat gerçek disiplin alnındadır paşa!
Ciddiyettir bu koşu ruhen disiplin
Sımsıkı sarıl kelama kopmasın ipin
Zirveye bak ufuklara geldiğin yere
Nefsani bir terbiyeye daya sırtını
Ve yansın içindeki parçalar, dökülsün pare pare
Demek var, bize şimdi yunus misali!
Çiğ idik piştik, piştik elhamdülillah!
İnandım, sonsuzluk kervanı özlemim billah
Bize lazım bir ruhi inkılap ve bir kutsi değişim
Gözden dökülsün bir damla billur mu billur
Bizi de katına al ey sonsuz nur!
Benim başkasıyla değil,
Seninle işim.
yusuf erdoğan