23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2640
Okunma

Akşamın
Matem rengine büründüğü saatte
Gökyüzündeki kandiller
Tek, tek yanmaya başladığında
İçimde sessiz bir çığlık
Özlemeyi özledim
Özlenmeye değer ne kaldıysa
Sabahın
En güzel güneşli saatinde
Gökyüzündeki kuşlar
Cıvıldamaya başladığında
İçimde sessiz bir çığlık
Sevmeyi özledim
Sevmeye değer ne kaldıysa
Gün ortasında
Herkesin telaşı olduğu saatte
İnsanlar el ele gezerken
Ellerini özledim
Sen hiç hak etmesen de
Yine gün batıyor
Ve yine güneş yerini
Yıldızlara bırakıyor
Gözlerini özledim
Güneşin yerini bıraktığı
Gözlerini sen hiç bilmesen de
Baharlar geçti sensiz
Gelinciklerin boynu bükük
Yazlar geçti sensiz
Kumsalda midyeler yalnız
Kışlar geçti sensiz
Kar taneleri üzgün
Ve ben bittim sensiz
Günlerim böyle solgun...