Gittiğin den beri yarım kalmışlığımı seyrediyorum uzaktan..

İzliyorum sensiz kalan ben neler yapıyor..

Bir bilsen..

Sanki giderken sevincimi, mutluluğumu da koymuşsun bavuluna

Sana emanet etmişim gülüşlerimi haykırışlarımı,

Sevinç çığlıklarımı..

Yanındayken yaşadığım tüm enteresanlıkları sana sunmuşum.

Sende almışsın geri vermemek üzere....


Tanımadığım ve izlerken bana uzak bir ben var şimdi..

Miras bıraktıklarını

Harcıyorum..

Geceler boyu ağlıyorum...

Sabahlardan nefret ediyor,

gecelerse çok acı veriyor

Ve SUSKUNLUĞUM...

Çok konuşan ben suskunluğuma devretmişim tüm sözcüklerimi...

Gözlerin takılı kalmış gözlerimde ve korkun hala üzerimde....

Hani hep gülümserdim ya

Gözlerim ışık saçardı...

Şimdiki ben karartıyor gittiği her yeri...


Gülümsemem mi..?

Gözümde ışık mı...?

Onlar çoktan infaz etti kendini ve

Tüm güzel duygularıma imza oldu.


Şimdi sensiz bir ben var yaşamda...

Sensiz ve sessiz...

Sensiz ve mutsuz...

Bir benle uğraşıyorum..