Yasak meyve sebep oldu yazıma
Meleklerde gıpta eder nazıma
Garip kaldım bakmadılar yüzüme
Ademle havvadan yetim kaldım ben

Nebilerin kanı kaynar kanımda
Hikmetinden can taşırım canımda
Nere gitsem yaradanım yanımda
Ademle havvadan yetim kaldım ben

Kainatı parça parça bölmüşler
Arifle ki hakikatı bilmişler
Kimi yetim kimi öksüz ölmüşler
Ademle havvadan yetim kaldım ben

Arı oldum çiçekler bal vermedi
Bülbül oldum gülistan gül vermedi
Seyyah oldum kervanlar yol vermedi
Ademle havvadan yetim kaldım ben

Hazan vurdu aklar düştü saçıma
Allah aşkı alev sardı içime
Biçareyim belki bakmaz suçuma
Ademle havvadan yetim kaldım ben

İbrahim im hor görmedim kulları
Ihşamadım meyve veren dalları
vuslat bildim hakka giden yolları
Ademle havvadan yetim kaldım ben

İBRAHİM DEMİRTAŞ KONYA
30 Temmuz 2015