9
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
939
Okunma
hep bir uzaklık olur yerle aramda
ağacın doruğunda kalırım
belki olamadığımdan yeşil bir yaprak
gittikçe uzayan mesafeye merdiven ararım
yetmez kısacık merdivenler
uyanmak gerek bilirim
yere basmalı ayağım
yine herkesin kendi ellerini ördüğü
o sokaklarda
bir duvara yaslanmalıyım
güneş çarpmalı başımı
toplanılmalı bir avluda
erişte kesilmeli,halep yapılmalı
yönetimi ele almalı işi iyi bilenler
şöyle yaparsanız daha güzel olur demeli
gırla gitmeli kahkaha,şamata
herkes oturmalı
aynı sofraltının üstüne
bırakmak isterim kendimi
çocukluk bu ya
bir kuş kanatlarını nasıl açıp uçarsa
tıpkı öyle
açarak kollarını
uçar insan
kimseyi inandıramam
bilmem hangimiz gerçekçi
elma yere düşer
insan düşer mi?
(yerçekimi var dediklerini duyuyorum)
04. 08. 2015 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz