Şehir suskun
Şehir ağlamaklı
Dönüp yüzüne baksam
Kal diyecek bu akşam.
En iyisi
Zafer kazanmış komutan edasıyla
Yürümeliyim uygun adımla
Nasıl olsa biraz sonra
Güdümlü füze atacağım bütün anılarıma.
Yemin ettim bir kere
Erkek sözüm var kendime
Kökünü kazıyacağım bütün yaşananların
Yeni başlangıçlara yelken açacağım.

Ey düşlerimin denize döküldüğü şehir!
"Gitme" demek için geç kalmadın mı?
Konuşamıyorum ben artık
Ağzımda dilim kilitli.
Yine de sana
Küsmedim küsmeyeceğim
Yok ki bir suçun senin
Gülümse veda ederken son bir defa
Selam söyle benden
Bütün yalnızlara
Kurşun değmesin kuşların kanatlarına
Eksilmesin ağaçlar kaldırımlardan
Benim dünyamdaki dostlarım onlar...

Kanat çırpıyorum şimdi
Ürkek bir kuş misali
Sen de “güle güle” de bana
Dönerim belki bir gün
Nagehan kapına.
Herkesten köşe bucak sakladığım
Öksüz bir yüreğim var benim
Acele etmeliyim biraz
Üşümeden örtmeliyim...

Bak veda ediyor bütün yolcular
Sarılıyor sevdiklerine
Eskisi gibi değil ayrılıklar
Ellerinde telefon
Yüzlerde gülümseme var.

Biraz sonra otobüs çalışacak
Beş dakika var kalkış saatine.
Dakika dediğin nedir ki?
Yaşam denir bazen özetine
Şimdiden alışmalıyım yeni hayatıma
Bak yalnızlığımı aldım kucağıma
Oturdum tek kişilik koltuğuma
Zaten aşağıda yolcu kalmasın
Diyor muavin
Elveda acılarımın şehri
Artık gitme vakti…


Yazan:MEHPARE GÖKÇE