Bahar büyülerken deli gönlümü
Seherde cananın kokusu başka
Nasıl da özledim, çifte benlimi
Leylaklar boy atmış, davetâr aşka

Elbette sevdadır, başımda esen
Bakışındır ey yâr, nefesim kesen
İşlenmiş kalbime, aşk desen desen
Sar beni nolursun, demeden keşke

Aşkımı haykırdım, sana kurdayım
Yandım,tutuştum yâr, ateş kordayım
Bülbülle sohbette, gül-ü zardayım
Hayır denir mi hiç, böyle bir meşke

Başka yâr elinden, bâde içmedim
Çiçek oldum, başka dalda, açmadım
Ben ki ikrarımdan, hiç vaz geçmedim
Ölsem de bırakmam, seni bir leşke

O güzel, gönlümün, sevda gülüdür
Kan’a rengin veren, gül’ün al’ı dır
Her zamöan sevecen, sevgi doludur
O yüzden dönüşmez, bu yürek kuşka

Tutkunum bilirsin, tüm nazlarına
Hayran bırakırsın, her sözlerine
Bakayım doyunca, o gözlerine
Konuğum ol her gün, gönüle, köşke

Lüzumsuz arayan, mutlaka bulur
Kimi acı çeker, kimi haz alır
Beni öldürmeye, bir söz çok gelir
Tutuşmuşum zaten, yeter bir pışka

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ


LEŞKE : Tembel, davranışları ağır olan.
KUŞKA: Taş yığını
PIŞKA: Kibrit