Cumayı yedi geçe olur ölümüm
Cumartesiye yedi kala
Bir köy kasabasında horoz haber verir sabahı
Deniz kenarında balıkçı kuşları
Musibet insanların çatılarında karga sesleri
Bu şehirde alarmlar çalar
İşe yetişme telaşıyla uyanır insanlar
Bıraksan mabedi derin uykusuna gömülürler
Geceden kalma sahte yüzleriyle
Farkeder birileri yokluğumu
En çokta işi düşenler
Öğle namazına müteakiben okunur selam
Yalandan ağlar bir kaç kişi
Birileri erkek birileri dişi
Bir de babam ağlar diğeri onun eşi
Ne sandınız daha fazlası mı?
Dokuz tahta,iki metre kefen
Topraktan alınan,toprak altı üstü
Sonra bir kaç kelam
Bir kaç anı
Bir kaç sevgili
Bir kaç dost
Hepsi öldüm zanneder
Şimdi öldüm, bugün öldüm sanırlar
Belki katilim duyar
Bir o gelmez mezarıma
Çünkü bir tek o bilir beni ne zaman öldürdüğünü
Giderim dönülmeyecek bir yolculuğa
Kapıdaki bir çift ayakkabı anlatır
Bir ölüye ait olduğu bilinmeden verilen eşyalarım mesela

Cumartesinden Cumayı çalan gece olur zaman
Anamın sancısı tutar suyu gelir birazdan...

Bildik tanıdık bütün sesler sessiz olur
Bir kız çocuğu daha gelir dünyaya
Müjdesi

Gider Allah’a....

S.T.

28.07.2015 - 01:17