haydi...
düş önüme kimsesizliğim
kulaklarını tıka zarar gelmesin sana
dağları titretecek yakın zamanda; bu sessizliğim
gölgesi bile olmayacak güneş altında
rüzgarın öpücüğüne hedef olmayacak
yıldızlar bile göz kırpmayacak mutsuzluğuma
yalnız bir dalganın ucundaki köpükler gibi
bir kumsalın izbelerinde yok olacak sessizliğim
haydi...
düş önüme gölgemi fuzuli arayan güneşim
yorma kendini beni ısıtmak için bulmaya
belki yürüyen bir ceset görürsen bir an
içinde ruhunu tüketmiş bir yürek var inan
artık bir dalga bekleyen kumsal değilim
ağaçta yaprak arayan rüzgar değilim
yarına güven aşılayan umutlarım tükenmiş
fırtınalara göğüs geren liman değilim....
haydi...
düş önüme tiktaklarını duymadığım saatim
yorulmuş bedenim ruhuma hamallık yapsın
sessizliğimin çığlığında titreyen zaman; dudaklarına
yokluğumun sevincinde artık sahte gülücük taksın...


Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON