GÜNLER GEÇTİKÇE HALİM

Günler geçtikçe halim acınacak haldedir
Acı hicranlarıyla tam bir avare ruhum,
Sefil, öksüz, divane hasret çeken yaradır
Bunları besledikçe köşemde kurumuşum.

Unutulmuş atılmış karanlık bir köşede
Benliğim bu haliyle seviyor bu atanı,
O atan hiç sevmiyor zannedersem zeminde
Ölene dek severim ellerimden kaçanı.

Göz altında nazarlar bakışlar hırçın zalim
Geçmişten geleceği bu günü öteliyor,
Sunulan acıları çözemiyor tek bilim
Netice geri dursun yanlışa iteliyor.

Gideni arar oldu boşluktaki düşünce
Haller yanlışa döndü sorgu sual bilmiyor,
Yorgun aksak duruyor ateşte ruh bişince
Gayri meşru düşünce gönüle yerleşiyor.

O atan kaçtı gitti ellerimden uçarak
Usanmadan bekledim kalbime dönmesini,
Yalnız hasret gönderdi aşka ateş saçarak
Ateşi kucakladım sandım ondan bir ninni.

İSMAİLOĞLU yedi geçmişin tokatını
Gelene bırakmadı hasretle geçen dünü,
Beyinden yuğururken davranış sakatını
Şükür kucaklayacak güneşle doğan günü.
---- 20.12.1960 - Gaziantep.

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.