An yok ki,
An yok ki,seni getirmesin bana!

İstisnasız her mekanda,
Hiç beklemediğim bir anda,
Sen beliriyorsun yanımda be bala !
Sen beliriyorsun yanımda!

Bu yüzden ya işte,
İşte bu yüzden önlem alamıyorum boğulmalarıma !
Yuvalanıyorsun göz pınarlarıma be bala!
Yuvalanıyorsun göz pınarlarıma.

Bir merdiven başında dikiliyorsun meselâ,
Bir eşikte çıkıyorsun karşıma
Basamaklar ikişerli azalıyor,
Ammaaa,
Hasretim artıyor be bala!
Yokluğun azıyor solumda.

Bir otobüs durağı, bir vapur iskelesi oluyorsun anında!
Tüm tali duygular yol veriyor vuslatına,
Ammaaa,
Bir göz açımlığında,
Bir göz açımlığında kayboluyorsun be bala!
Bu yüzden,
İşte bu yüzden başım,hep avuçlarımın arasında.

Islak bir kayanın dalga sesinde buluyorum mızrabını ara sıra.
Nefesin geziniyor kulaklarımda.

Ocağıma tünüyorsun,
Bacamda tütüyorsun,
Dalımda ötüyorsun be balâ!
Burnumda tütüyorsun.

Bu yüzden,
Bu yüzden balâ, işte bu yüzden,
Adın semahta dudaklarımda ammaa!
Uzaklığın,
Uzaklığın hamsin ayazında kollarımda.

Yastığımda koku,
Burnumun direğinde sızıya dönüşüyorsun an be an.
Şahidimdir Kuran,
Musaf çarpsın ki balâ şu an,
Cehennem öte dünyada değil,
Solumda cehennem şu an,
Ve adı da kara sevda balâ,
Kara sevda inan.

Bu yüzden balâ,
Bu yüzden hâlâ alışamadım yokluğuna.
Alışamadım be balâ,
Alışamadım hâlâ!

Nermin Akkan