Güneşin doğuşuyla kara haber geliyor
Canların alınması sinemizi deliyor
Anaların dilleri kuzum diye me’liyor
Kimi de; sizden, bizden ayırarak eliyor
Hangi dağ tepesinden kızıl kanlar çağlayım…


Otuz iki insana ağlıyorken gözlerim
İki polisimize sızlıyorken özlerim
Er’den gelen haberle mevsimleri güzlerim
Tanrılara haykırdım acı dolu sözlerim
Kin, nefret, öfkeyi kor ateşlerle dağlayım…


Fakirlik kusuyordu ateş düşen evlerde
Ana, baba, çocuk, eş yanıyor alevlerde
Bu odu yakanlarda değişmez işlevlerde
Teselliyi arama yalancı söylevlerde
Ölüp giden canlardan hangisine ağlayım…


Bastığımız topraklar, soluduğumuz nefes
Paylaşamadığımız dünya denilen kafes
Ayrılan düşünceler çemberi daraltan fes
Yaşam hakkına saygı giydirsem ruha canfes
Düşmanlığı kaldırıp kardeşliği bağlayım…


Köşklerden seyrediyor Kürt, Türk, Alevi diyen
Şehit çıkmaz evinden odur vatanı yiyen
Bir dönüp bak arkana kimlerden kefen giyen
Kırıp zincirlerini bir olsan ebediyen
Dostluk halkası kurup can olmayı sağlayım…


24.07.2015__________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş