yalnızlığımda büyüyen düşler sabırsız çocukluğum gibi
ellerimde yıldız ışıltısı
dizlerimde kabuk tutan acılarım kanar
nasır tutmuş çocukluğum saklanır
talaş tozlarına karışan çocukluğum gibi


ayazın mor renkli fistanı öper tenimi
yüreğimde iz bırakan çocukluğum ağlamaklı
ve binlerce çocuk benimle birlikte ağladı
talaş tozlarına karışan düşler gibi
dizlerinde kabuk tutan acılar gibi kanamkta
nasır tutan çocukluğum saklanır


kırık bir soba ve üşüyen hatıralar
talaş tozlarına karışan düşler buz
uzaklara dalgın dalgın bakan bir genç kız ağlar
kız ağlar talaş tozları üşür bu yangına


mintanı eski bir yalnızlık ürperir üşür elleri ayaz
ayaz üşür kırık bir sobada üşüyen hatıralar yanar
sırtında eski bir yalnızlık ve üşüyen talaş tozları
kırık bir sobaya tıkılan çocukluğum gibi yanar
işte ben büyüdüm ama hatıralar üşür ben ürperirim
üşüdüm annem talaş tozları gibi
ömrüm küçüldü ben büyüdüm

Mahmudiye Düzkaya