Bir bağ bozumuydu kol saatimin kırılışı
Terli terli izler vardı parmak izlerimdeydi
Ellerinin kokusu vadi sabun temizlemiyordu

Sen vardın bitmek bilmeyen sevdan vardı
Loş kokan izler devamında her daim
Karşımda ydı ne kelebek konuyor du
Ellerime nede sabahları abdest
Alabiliyordum

Kol saatim kırılmıştı bir kere
Keşke kırılmasaydı diyorum zalim
Kordonlar görmeseydim sizi o izleri
Hissetmeseydim evrenin tek nadide
İzi olur ya benim için en nadide izdin işte

Ardında bıraktığın şehvet kopartıyor du
Sokağımdan dağ taş çamur kuleler
Hepsi birer düşman hepsi isyan

İzlerinin izleri beyin damarlarımda
Üstelik Çernobilli yaşıyorum
Duman olmuşum ardı sıra

Kol saatime gelince tamirde olmuyor
Ah o izler tuz ruhunun bile
Çaresiz kaldığı fukara bedevi
Ey yıllar geçmişi nasıl sakladınız
Benden ey kollarım siz demi bana
Düşmansınız

Bilemiyorum bilmekte istemiyorum
Ama kol saatimi istiyorum hem de hemen
Çok acil kol saatim varlığımın simgesi
Sigara dumanları geçmesin nefes olsun
Hayat benimle bulmuşsun

İbrahim KANDAMAR
20 01.2006