Kızdım hep dünyaya geldiğim zamana
Gözü yaşlı ardımda bırakmadım uydum kainata
Kimi küfretti kimi güldü hep yaşantıma
Hakim olmak gerekti kendime meydan okudum dünyaya
Çaresiz kaldığım sendin ömrüm dedim sana

Feryat ettim yıllarca kırık pervasız yaşamın cüssesine
Yalnızdım doğdum doğalı isyanım sadece kadere
Bu saatten sonra felek elini çeksede bir çekmesede
Gönlüme kor ateş düştü düçar oldum devri aleme
Sustum susuyorum zira ömrüm dedim sana

Soluk alamadım sıkıntılı gecelerde gönül koydum sabahlara
Bunca hüzün düştü baharı yaşayamayan biçare bahtıma
Rastlamak ne mümkündü bunca yıl bizi anlayana
Dilim tat ömrüm lal oldu gözlerim bakan kör hayat kapkara
Çarem oldu sevdan sığındım ömrüm dedim sana

Çok büyük suç işledim güveni sevgiyle yoğurdum sundum
Delice paylaştım yarınları düşünmeden serdim savurdum
Biliyormusun derlerdi gülerdim gerçekmiş en büyük aptalım
Olsun şimdi karanlıkta parlayan kutup yıldızımı buldum bahtıma
Kim ne derse desin her hükme hazırım ömrüm dedim sana

Çiçekleri kokusuyla tanımladım görmeden toprak kadar asil
Ruhunu algıladım sonsuluğunda aşkının kırıldı dilim
Gözlerine dilim varmıyor hece dökmeye niyetli değilim
Yıllar boşa geçmiş be gülüm ben seni gördüm ya ben değilim
Mahşeriyle dünyasıyla sevdama kurbanım ömrüm dedim sana

Mustafa SARIVADİ
18.07.2015