Bir avuç mutluluk serpilmiş avuçlarımdan
Göz yaşlarla geri verilir olmuş hep bana
Bu tükenmek bilmeyen acı yalnızlığımdan
Hummalı geceler katık olur benden yana


Kan serpişir damla damla yüreğe süzülür
Çaresiz Kaderim çıkmaz çamur içinden
Görenler acırda çok derinden üzülür
Umuttan fayda yok haksızlıklar benden yana


Yarınlar simsiyah perde çekmiş üzerime
Dermansız dertlerden kaçış ararken tesellim
Sanki meydan okur uzak kalan ezelime
Kurtuluş imkansız cıkmaz yolum benden yana


Talihsiz kadere boyun eğmekse tek çarem
İpin ucundaki sallanan beden yorulmuş
Kabuk bağlamıyor deşilip kanayan yaram
Azdıkça azdırıp sarılmıyor benden yana


Mühebbet kalmışım taş duvarların içinde
Ellerim zincirli aç susuz mahkum bedenim
Bir nefeslik canım kalmış çıkacak biçimde
Azrail çevirmiş yönü yüzü benden yana


Nesrin Önem Demir
16 07 2015