ÖMÜR (33)

Adı yaşam olan insan ömrünü.
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.
Doğuştan ölüme her geçen günü.
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

Bilemez hiç kimse doğduğu günü
Harcamaya başlar hemen ömrünü.
Yaş günü denilen yıldönümünü.
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

Bebeklik dönemi kalır geride.
Bir şekilde alır eğitimi de.
Su misali akan bir gençliği de
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

İş hayatı çok zor geçer denirdi.
Gün içi üç öğün yemek yenirdi.
Kimi şişman olur, kimi erirdi.
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

Bunun sonu gelmez tez sanılmasın.
Zengin diye kimse kıskanılmasın.
Geçimi zor olan hiç alınmasın.
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

Emeklilik gelir; iş, güç nafile.
Eve çekilirsin, ağlaya güle.
Satın aldığımız mezarı bile
Ben uzun sanırdım çok kısa çıktı.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 13/07/2015 Pazartesi
Yayın : 14/07/2015 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/939137/