1
Yorum
2
Beğeni
3,0
Puan
991
Okunma
Dibi yırtılmış kağıttan bir gemideyim,
Bin yıllık tufan, bin yıllık fırtına sanki yokluğun.
Zifiri karanlıktayım, umarsız çaresiz,
Yokluğunda boğuluyorum.
Dibe çökmekteyim, ışık azalıyor hızla,
Bedenim hâlâ hayatta ama ruhum ölüyor...
Hiçbir el, hiçbir ten çare olmadı,
Ve hiçbir kahverengi,
Gözlerindeki gibi anlam kazanmadı.
Daha önce hiçbir fırtına, beni böyle alabora etmedi.
Dibe çöküyorum, ışık hızla azalıyor, boğuluyorum.
Işığa doğru uzattım elimi,
Ya tut şimdi, ya da dibe it beni.
3.0
100% (1)
Cevap Yaz