Gülmeyince gülmüyor işte yüz
Direniyor umutlar görünce zoru
Kadere uzanıyor yolların sonu
Çatılan kaçlar engel olurken
Dudakların hüznü çöküyor üzerine
Karamsar tavrınla gülmüyor işte yüz


Etin tırnağa gücü yetmezken
Bütün genler titriyorken vücutta
Bir nefestir alıp veren sadece
Çırpınıyor yaralı kuş gibi yürek
Dayanmıyor can ürperip dururken
Yazgısına boyun eğen gülmüyor işte yüz


Alın yazısını silmek mümkün değil
Sevginin gücü tutmuşken bırakır eli
İki büklüm sürünürken kambur beli
Nereye kadar sürecek bu haksızlık
Karşı koymak imkansızken boşuna
Zorlasan da ağlarken gülmüyor işte yüz


Sadece kendini avutur olmuş gönül
İpin ucunu salmak neye yarar ki
Peşinde gölge gibi gezerken heder
Ömrünü tüketen acımasız yıllar varken
Kader ise örüyor ağını hiç durmadan
Sevda yüreği dağlarken gülmüyor işte yüz


Nesrin Önem Demir
12 07 2015