Çökerttin duvarları nasıl örersin şimdi,
İçindeki bu öfke bitmek bilmeyen kindi,
Gözleri kör edip de zindan perde mi indi?
Bu kalbi yaralarken ,sessiz kaldı ayrılık.


İnandın hislerine günahımı aldın sen,
Yüreği paramparça bırakıp da saldın sen,
Şimdi özür yeter mi ? Yüze kara çaldın sen,
Bu kalbi yaralarken, sessiz kaldı ayrılık.


Madem ayrılacaktın neden benden sakladın,
Sızlayan yüreğime keskin hançer sapladın,
Sevdamı hiçe sayıp acılarla kapladın,
Bu kalbi yaralarken ,sessiz kaldı ayrılık.


İçimde ki bereler kabuk bağlamaz oldu,
Umutlarım bir anda yeşerirken hep soldu,
Aktıkça gözyaşlarım damarlarıma doldu,
Bu kalbi yaralarken ,sessiz kaldı ayrılık.


Bağlandı elim kolum, çıkmazda mahsur anla!
Yaşama hevesini bitirdin her gün gamla,
Sen kafayı bozmuşsun öyle sarayla hanla,
Bu kalbi yaralarken ,sessiz kaldı ayrılık.


Nesrin Önem Demir
11 07 2015