Tarih boyu ezilip
şu canı yanmış çocuğa
yardım etmek için durup
atıldı yüreğim o evrensel kavgaya
kavga etmesini bilmezken bileğim
atak mı atak duygular
isyanlarda yüreğim
gözlerini sildim önce yavaşça
tutup elinden kaldırdım dimdik ayağa
gözleri çakmak gözleri alev
gözleri kızıl mı kızıl bir alaz
birleşti sıkılı yumruklarımız
isyanı çoğalttık
ikimizden koskoca bir dev yarattık
koyduk kavgayı önlerine
zalimin zorbanın mağrurun
geçmişten alıp gücümüzü
geleceğe taşıdık
alevler içinden Spartaküs’ü yeniden yarattık