" közlenmiş toprağın külüyle ateşin sırtını eşeleyen tırnak kanatır ruhun aynadaki yüzünü "





sol yanımdan sağ yanıma doğru akar
derin bir sızı
biraz mı
az mı
kirlenmiş işte
hayatın elleri ayakları




tenim aç
sabrın kılıçını kuşanan yüreğim susuz
oltasına takılanı kurutan bir rüzgârın kanadında gölgeyim
yüzümde onlarca sevimsiz maske
sayısız sûret ile




isrâfi tavan yapmış sözlerin diline sakız olmuş şiirler doğar güneşle
gece duvağını çıkarır üzerinden
gelinliğini giyinmiş niyetlerse bırakır kendini boşluğun eşiğine


intihar öğün olur !


nefesi azalan hayâller dolar odamın tavanına kadar
kirpiklerime düşen karanlık akıtır rengini
saçlarıma dolaşır
parmaklarıma bulaşır her motifi



ey dumanı tüten rûya
sahibini giyinip çık ortaya
ve sen yıkıntımın altında kalan gerçek
bürün artık varlığa



dudaklardan sökülmeye başlar besleme umutların salyası . . . !




09/07/2015
17;15
eMİNeYZAMAN