Ey! Okyanuslara yelken açmış,
Al bayraklı gemi.
Rotan insanlık,
Dünya sende gördü erdemi.
Gezdirirsin güvertende,
Türlü türlü rengi .
Var mıdır ki bu dünyada
Bir eşi bir dengi
Bu gemiyi on yılda bir
Karaya oturtanlar utansın

Kader değildir muhakkak ,
İki ileri bir geri
Sürekli oynanmakta
Bu melanet oyun
Koskoca iki yüzyıldan beri
Tut omuzlarından uyuyanların
Silkele, silkele ki uyansın
Bu kirli oyunu göremeyen
Kör gözler UTANSIN


Toplanmış yine
Gecenin karanlığında
Bütün sırtlanlar
Toplansın varsın
Meydanda aslan var
Sen ki küllerinden doğmuştun
Hakikat bu, takdire şayansın
Senin kıymetini,
Anlamayanlar UTANSIN

Bilmem ne zaman biter
Senin kurtlarla dansın
Çekilmedi gitti üzerinden,
Kirli elleri Garbın
Ne zaman rahat bir nefes alsan
Hesap üstüne hesap yapar
Bir ensesi kalın,
Bu oyunda
Piyon olanlar UTANSIN


Medeniyet denilen şu namert eller
Yakana yapıştığı o günden beri
Sanma ki kalır bu yolda bu teker
Akamete uğramaz,
Uğramayacak bu sefer
Ne çare ki, dostun olmayan bir cihandasın
Bu çarka,
Çomak sokanlar UTANSIN


Bulmuşlar yırtıcılar yine kendilerine bir in
Nedir bu kadar nefret nedir bu kadar kin
Böyle giderse kalır Hıristiyan mezarlığında bir sin
Biliriz, düşmanımızın vazifesidir düşmanlık
Peki, sana ne demeli; dost görünen hain

Sen ki zifiri karanlıkta kalmış
İslam âlemine doğmuş bir aysın
Menziline gerilmiş çelikten bir yaysın
Hedefi tam on ikiden vuracakken
Bu temreni,
Kıranlar UTANSIN


Gördüm ki , el ele vermiş
Katil ve kaçaklar
Bir emirle gelmiş de
Toplanmış bütün alçaklar
Sen ki Milletim için tek vatansın
Sözde, Allah ismini dilinden düşürmeyen
Allahsızlara,
Kucak açanlar UTANSIN

Altı yüz yıldır mazlumlara tek vatansın
Namussun, şerefsin, şanssın
Üç kıtadan arta kalansın
Bu halinle bile koskoca bir Türkistan’sın
Taşına, toprağına
Kurban olamayanlar UTANSIN

YZN ERGÜN FADILOĞLU 27/06/2015
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni