0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
551
Okunma
Bekleyiş
Yapraklar döndüğünde gazellere,
Teslim olduğunda esen yellere,
Gülşen kaldığında hoyrat ellere,
Tohumlar umutla baharı gözler.
Hazan vurduğunda bahçeyi, bağı,
Savurup, söndürür yanan ocağı,
Ve başladığında fetretin çağı,
Alev hasretiyle kararır közler.
Duman olur, başı karlı dağlarda,
Korku hüküm sürer kalan sağlarda,
Bulut olup, yeryüzüne ağlar da,
Gönüller huzurlu geçmişi özler.
Şerefler düşer de açılır Pazar,
Göğsüne gururla “bulunmaz” yazar,
Satılsa haysiyet edilmez nazar,
Menfaat uğruna çiğnenir sözler.
Mecali tükenmiş dizler bükülür,
İğreti dikilmiş ipler sökülür,
Ortaya vefasız tipler dökülür,
Meydanlar yiğidin yolunu gözler.
