BOŞ GÖZLERLE BAKARKEN
Ruhumdaki zelzele, koparsa da velvele Esrarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken Eserini eyledim, yâr edene havale Vakarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Uykusuz gecelerde, düşler hizaya gelse Hayallerin yekûnu, toptan gazaya gelse Gururumun önünde, ruhum cezaya gelse İkrarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Postacı kirpikleri, kaşlara eletse de Vefasızın halleri, gözleri sel etse de Deryalar bana mahcup, boğmaya meyletse de Mezarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Sarılmazsa boynuma, tek olmazsa çift beden Her nefeste bu çınar, çürür gider harbiden Dil değil bu dünyada, yalnızca isyan eden Beterimdir sukutum, boş gözlerle bakarken
Lâ havle’min şiddeti, dudağımı yırtsa da Kervanımın peşinden, ürüyenler artsa da Fikrim metanetimi, cinnet olup tartsa da Kulvarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Olur ya bir zavallı! Aynı tastan su içse Saçının tellerinden, rüzgâr özürsüz geçse Aklından zoru olan, sabrıma kefen biçse Neşterimdir sukutum, boş gözlerle bakarken
Derbeder hallerime, yüz bükeni bozmaya Can evime hoyratça, köz dökeni ezmeye Mutluluk reçeteme, göz dikeni üzmeye Kararımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Başıma taç ettiğim, yılların anısına Kızmaya kıymadığım, gönlümün canısına Suların kirpiklerden, akarken tınısına İhtarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Huylu huyundan geçmez, el bassa da kitaba Dümen suyu saymasın, çevirdiği dolaba Aklımı rafa koyup, yıldızlara, mehtaba Kumarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken
Doğduğum günden beri, beşik kertmem hayata Bıktım Karagöz’lükten, imrendim Hacivat’a Siyah Gecem susunca, hayvandan hayvanata Bizarımdır sukutum, boş gözlerle bakarken Bizarımdır sukutum, hoş gözlerle bakarken
Hayrunisa ŞENEL (siyah gecem)
CAN DOSTLARIM YÜREĞİ GÜZEL ARKADAŞLARIM TORUNLARIM BENDE OLDUĞU İÇİN FAZLA GİREMİYORUM HEPİNİZDEN AFFINI İSTİRHAM EDİYORUM KUSURUMA BAKMAYIN SİZLERİ SEVİYORUM
|