Sen miydin gelen gözümün nuru
Zifiri karanlıkta bir siluet belirdi
Gözleri parlıyordu ay ışığında
Şimşekler çakıyor bulutların arasında
Gök gürlerken indi yağmur

Sen miydin gelen gözümün nuru
Her yağmur damlasında
Zifiri karanlık saklasa da gözlerindeki ışığı
Şimşekler inadına çaksa da
Gök gürültüsünde bulutlar kapatsa da yolunu
Ben yine bekliyorum penceremde
Gözlerimden akan yağmurda arıyorum kokunu

Sendin gelen gözümün nuru sendin sen
Tan yeri ağardı bulutlar dağıldı
Şimşekler sustu yağmur durdu
Ayak izlerin kaldı gelip geçtiğin yerde
Peşin sıra giderken bedenim ayak izlerinden
Yoruldu

Sendin giden ardına bile bakmadan
Gözümün nuru sendin sen


Hayrunisa ŞENEL (SİYAH GECEM)

Şiirime nefes olan kadim dost Ayhan AKGÜL’e ve şiiri sayfama yerleştiren kızım Nurefşan (İnayet MİLLİDERE) Teşekkür ederim.
Şehir dışında olduğum için yorumlarınıza sonra cevap vereceğim. Sevgilerimle sayfa dostlarım.