Başımda saç kalmadı, bulmak için arayı!
Sense süpürge ettim diyorsun ya saçını...
Habbeyi kubbe yapıp, kopardın yaygarayı!
Tüm bana yüklüyorsun el âlemin suçunu...

Şu talihsiz başımla, bir pundunu ararken;
Camlarda saksı olmuş, kaderimi sararken...
Sen, köşeli laflarla kel başımı yararken;
Ben mi düşürdüm sanki başındaki tacını?

Laflarının üstüne, tek söz etmedi dilim...
Dünyaya yeten özrüm, sana yetmedi zalim!
Gözlerimi kırpmadan, yaptığım onca talim;
Yumşatmadı kalbini, unutmadın hıncını...

Yüz buldukça dağıttın, billahi sen şaşırdın!
Sabır dedim, ya sabır, son bardağı taşırdın!
Hiç durmadın, ensemde her gün boza pişirdin!
Yeter farfaraların, gör sevdanın açını...

Senin saçın süpürge, benim başım faraş mı?
Sendeki kalp yürek de, benim yüreğim taş mı?
Haydi, artık toparlan, yollar çamur mu, yaş mı?
Bırak, uzatma artık, götür burdan göçünü...

Karaman-2015/06

TDK:

farfara: çok konuşan, ağzı kalabalık...
Punt: uygun zaman, fırsat...

Halil Şakir Taşçıoğlu