RAMAZAN MANİLERİ (Yöresel Dille)
Velet hıznan goşar da
Garşı dağı aşarda
Aciimcik soluklanak
Kiraz yiyek Çiğşar’da

Üvezler hep çokuşdu
Birbirine bakışdı
Kimden gan emek diye
Birbiriynen takışdı

Yapdır küncülü ekmek
Bu gelin çok yelpelek
Ağşama bişirecem
Topladisen göbelek

Uzun saçlıdır Merve
Fikri de çokça devre
Beli düşük pontilin
Garip bakıyor çevre

Boyar potini ahraz
Sookdan olmuş maraz
Dokdura get dedim de
Canına eder garez

Temizliyek gapgacak
Yosa anam gızacak
Misafir geliyormuş
Yere döşşek yazacak

Çok ası bu ırzığrık
Bir tene deel gırık
Babası da duyunca
Vuruk ayaanı gırık

Aklı gezer havada
Su bişirir tavada
Belle gıt tansu gızım
Haksız çıkar davada

Gicimik olmuş sırtı
Üsdüne geymez pırtı
Gursakta gavurga yok
Beenir vırtı zırtı

Durmuş öle guzgunda
Ağlıyor hem üzgün de
Garemet etti diye
Avradına gızgın da

Yola gederken Nursel
Oluyor parsel parsel
Sevdiceği almamış
Gözü ondan olmuş sel

Gelin doğurmuş ekiz
Bunun ikisi de kız
Gaç günnük olmuş oruç
Saydım baktım on sekiz
Mine Erdoğan Dal -MANİLERİN SULTANI