Denizlerde dalgalanır,
Aşkta da dalgalar var,
Kıyılarıma vursa bile,
Bunun kime zararı var…


Bıçağın ucu keskindir,
Değdikçe canım yanar,
Yanan benim canımsa,
Bunun kime zararı var…


Asfalt üstü yalın ayak,
Durmadan aşka koşar,
Tökezleyip düşsem de,
Bunun kime zararı var…


Sen sevme öylece kalsın,
Sevmeden de, sen yaşar,
Benim gönlüm sevdiyse,
Bunun kime zararı var…


Bu farklı olmaktandır,
Sevgi denen ondan var,
Seven insanlar insandır,
Bunun kime zararı var…


Mum değil üfle sönsün,
İçimdeki ateşin yanar,
Krater aleviyse yanan,
Bunun kime zararı var…


Puro gibi hemen sönmez,
Çektikçe daha da yanar,
Hazdan başım dönse de,
Bunun kime zararı var…


Veysel yaşadığını bilir,
Kalbe olan şarjın var,
Taşıdığım olsun keder,
Bunun kime zararı var…





Veysel Kimene
Sevda şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

2011