Yine yoksun bir haziran akşamında
İçerde üşüyen yine ben yokluğunda
İçerde yine yalnız ağlayan yine ben
Haziran akşamında yanımda olmayan yine sen
Yüreğimde tufanlar kopuyor
Yine yoksun kollarımda
Yine sensiz karanlık akşamlardayım
İçerde yine yalnız ağlayan yine ben
Haziran akşamında yanımda olmayan yine sen
Koparıyor beni sensizlik
Kor alevler senden, yakıyor sessizlik
Mevsimlerde geçse
Ömürde bitse
Hazan yağmurlarda yağsa
Yüreğimde bitmeyen yine sen
İçerde yine yalnız ağlayan yine ben
Haziran akşamında yanımda olmayan yine sen
Kırık dökük anıların arasındayım
Viran olmuş düşlerin kucağındayım
Yine sensiz karanlık gecelerin karanlığındayım
Sana varmayan sokakların bulunmayan çıkmazındayım
Uyutmuyor yine sensizliğin sancısı
İçerde yine yalnız ağlayan yine ben
Haziran akşamında yanımda olmayan yine sen
Gel kurtar beni
Sana varmayan sokakların bulunmaz çıkmazında
Uyut beni dizlerinde
Bitsin sancılarım
Sil gözyaşlarımı ellerinle
Öp dudağımdan sessizce
İçerde seninle gülen ben olayım
Bir haziran akşamında yanımda yine sen ol
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)