1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
884
Okunma
Ben, geceyi, teninin kokusunda,
Ben, güneşi, gözlerinde gülerken sevmiştim.
Ben, rüzgârı, saçlarında esişinde,
Ben, hayatı seninle ve hep sende sevmiştim.
Şimdi yoksun;
Gece, sensiz, simsiyah bir yalnızlık,
Gözlerinde gülmeyen güneşlerden bana ne?
Acırım saçlarında esmeyen rüzgârlara.
Sensizlik, yaşam dışı bir hiçlik oldu bana...
Şarkıların en hazin güftesinde sen varsın.
Kadehlerden yudum yudum yüreğime akarsın.
Senden hatıra bana; düşlerim, umutlarım,
Ben onlarla yaşarım, artık gelme, git varsın! ...
Ünal Beşkese
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz