8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1382
Okunma

ve sen...
Özgürlüğüm yani...
Baharı müjdeleyen ,
Bir gelincik yada gökyüzünü kıskandıran ay.
Ve sen...
Sen diyorum !
Bir son bakış, belkide şimdi ...
Terkettiğin şehrin arka sokaklarında ,
seni arıyorum.
Ama yoksun ki !
Bütün sokaklar bomboş .
Sadece soğuktan şekilleri bozulmuş ,
Kaldırımlarda saç tellerinden...
Birkaçı kalmış senden geriye.
Ve sadece ...
Senden sonra,
Son defa...
Doğmaya ant içen güneşin yorgun,
Birkaç ışık demetleri !
Anlayacağın güneşte terk ediyor ,
Bıraktığın bu bomboş şehri.
İşte diyorum ya ,
Sen !
Bir susuş yani...
Yani bir belirsizlik !