Sabundan gemiler yapmak kolaydı biz çoçukken.
Üzerine hayallerimizi kazımıştık kurşun kalemle.
Sabunun derinlerine, içimizin içine.
Hepsi suyun üstünde yüzen köpükler gibiydi.
Biraz kısa ,biraz uzunca vakitler...
Bu böyle sürüp giderken farkına vardım.
Doğduğum günden çok ötedeyim.
Küçük bir kutum vardı çoçukken
İçinde sırlarımı biriktirdiğim yegane dostum.
Birde Sadece geceleri kapısını açtığım odam vardı.
Yanlızlıkla paylaştığım koyu karanlık gölge hazinesi.
Varlığım bulduğum oyunlar ve beyaz sayfalardan ibaretti
Hayatta hep öğrendim ve öğretmenin yüceliğini Öğrendikçe anladım.
Birgün odamın kapısı açıktı ve korkuyla tanıştım
Küçük kalp kutumda biriken sırları iyi saklamışım ki
Öğrenmek devam etti
Hissetmek,
Soğuk buzlu otobüs camlarına başımı yasladığımda başladı.
Yol çizgilerine bakmıyormuşum meğer
O an aklımı ve bedenimi ısıtan düş dalgası var gözlerimde
Sabun dan gemilere yazılmış düşler
Herkesten uzak hepsinden yakın.


30/12/2006 Emre Yılmaz