Merhametin en yücesi yufka kalbinde yoğuşan
Sımsıkı kör düğümle bağlanmış
Çözülmesi imkansız
Demirden siperdir hayatın karşısında
Kartal gibi açar kanatlarını
Bütün gücüyle sahiplenirken
Yıkılmaz taş duvardır ana yüreği


Canını hiçe sayıp ,göğüslenir yükünü
Tüy gibi hafif gelir
Karşılık beklemeksizin var gücüyle didinir
Meydan okurcasına
İki büklüm kamburdur yorgun bedeni
Canının kıymetini bilmez ana yüreği


Dilinden duası hiç eksik olmaz
Adeta umut ışığıyla bezenir
Kalbi güneş gibidir sokulunca ısıtır
Yanar dağın alevlerinden daha kızgın
Yaklaşmak mümkün değil sıcaklığına
Aleşini sevgisiyle söndürür ana yüreği


Yıldırımlar kopar içinin taa derinlerinde
Nefes kesercesine
Kır çiçekleri gibi açar kıvrılan dudakları
Misler gibi koku saçar etrafına
Karşı koyamaz bütün kainat susar
Ana yüreğindeki o şefkati gördükçe
Son nefesine kadar ,sevgiyle çarpar ana yüreği


Nesrin Önem Demir
21 06 2015