Yine kaybettik bu gün bir gün geçti ömürden
Hiç durmadan ömrümüz bak tükenip gidiyor
Şikâyet yok bilirim haktan gelen emirden
Kirleniyor insanlık ve yıkanıp gidiyor

Bu hayatın telaşı tüketirken günleri
Hep özleyip isteriz önce geçen dünleri
Yine de hep fütursuz geçeriz öğünleri
Dünyanın cilvesine insan kanıp gidiyor

Beden diri gezerken ruhlarımız uykuda
Boşa geçer ömürler çarşılarda kuytuda
Cenneti bulmuş gibi dünya ile kaygıda
Mala mülke taparken kullar yanıp gidiyor

Uyanmıyor bir lahza doğrulup bakmaz yere
Bin bir gaile konmuş dertlere karmış sere
Bir gün habersiz çıkar Mevlası’na sefere
Musallaya koyanlar bir bir dönüp gidiyor

Geçen günler kar olsun geçmişteki yaşanan
Cennet minderi olsun altımıza döşenen
Bahar açarken güller, ateşin olsun sönen
Sevgililer atlara binip, binip gidiyor

Mustafa Göktekin