Yüreğim kan ağlıyor, dünya gözümde değil
Nice yiğitler şehit, hüzün dağları sardı
Hakikat dehlizlerde, durma zalime eğil
Bütün evlerde ağıt, korku dağları sardı

İbrahim’e yakılan ateşler yurdumuzda
Nemrut prangaları duruyor ruhumuzda
Bütün fitne okları, esaret korkumuzda
Kâfirden bize öğüt, korku dağları sardı

Bir çok fitne ateşi kaplamış sarmış bizi
Hanelerde yangın var gülmez kimsenin yüzü
Şüphe dağları sarmış geçmez kimsenin sözü
Verilen sözler kâğıt, korku dağları sardı

Methiyeler düzülür yaban elin kuluna
El açıp yalvarınca bizler elin puluna
Elbette düşeceksin düşmanının eline
Kendi korkunu dağıt, korku dağları sardı

Evet! Kötü gidiyor hayatın kıvrımları
Bir birine karıştı milletin kavramları
Gözyaşıyla kutladık geçirdik bayramları
Okut kitabın okut, korku dağları sardı

Her karanlık mutlaka bir gün sabaha gebe
Doğrulmalı yiğitler şehitten olsa tepe
İmanlı göğsümüzdür yıkılamaz bu cepe
Sevinç gözyaşın akıt umut dağları sardı


Mustafa Göktekin