Oğul,

Güneş ol kimseden esirgeme ışığını,

Yoksul olma aşka karşı,

Zulmetme sevdiğinin yegane benliğine



Ey daha adını bile koymadığım,

Mayasını İslam çiceğiyle açtıracağım,

Mazlumlar mazlumu

Ellerine bir avuç kan alan çocuklar var bu cihanda

Bir çiçek yaprağıyla oyun,

Bir parça kağıtla

Uçak yapıp uçurmak dururken,

Uçakları birileri uçuruyor

Onların hemen üzerinden

Ateş ve kan kusuyor hiç nefreti bitmeden...

Ellerine nice kağıtlar alan

Acaba kağıtla beraber yanıp göç ederler mi?

O kağıtla ölüm olup,

Güneşin değmediği uzay boşluklarının,

En ücra köşelerindeki en bilinmedik gezegendeki

Belki varolan en küçük canlı bile

Takdir eder mi onları,

Şahit olur mu şehadetine

Uzay ümmeti bir aşk uğruna,

Ölüp gidenlerin şehadetine

Ey 14 asırdır efendisiz yaşayan insanlık,

Para, para, para....

Kutlu nebi hiç tamah eder miydi maddiyata ?

Dört kelimeden ibaret

Para putunu ilah edenlere hayat,

Lanetli alçak mı alçak dört kelime

Kalbe ve cebe sokulmayacak vakurlu bir sömürge...

Ey medeniyet yolunda ilerlediğini zannedenler

Belki bu buluşla Yahudiler gibi alçalmış kavm-i Lidya

Ellerinizi çaprazlama kesen bir kralınınız

Olmayı yeğlerdim, paraya tapan

Zalim bir Firavun olmaktansa ...



Size parasız yaşamayı ya da hiç yaşamamayı

Öğretmek için,

Bir deprem olup sizi sallamayı,

Bir sel olup sizi sürüklemeyi,

Bir kasırga olup yutmayı

Volkan olup eritmeyi

Her şeyden çok isterdim ....



Beyşehri

../../2015