Yaslansam gecenin karanlığında kirpiklerinin gölgesine
Usulca sokulsam bir çocuk bir şehir gibi
Bir dağ tepesinde esen yel olsam
Saçlarının arasında kaybolsam duyar mısın sesimi



Ah! Sevmelerin böylesi görülmedi hiç
Kayıp bir okyanus da bir umut bir deniz feneri
Kırçıl şakakların düşmüş yüzüne kederlerle karılmış gülümsemesi
Gökyüzünden sessizce geçen ışıklar
Sanki bağ bozumunda ateş böceği


Nereye gitsem ne etsem fikrim maziyi ansır
Sanki bu günmüş gibi

Dün dün de kaldı biliyorum
Bir bu gün başka gün
Başka alemde karşılar sabahı zaman
Yıllarca kovduğum aforoz düşüncede fikrimin ince gülü

Ne zaman dokunsam gözlerine
Bir sarışınlık son değil bir başlangıçlık
Her gün yeniden yalnızlığın gözlerinde
Zaman içinde kaybolduk
Kuruyan yapraklar gibi



Yokluğunun tasasında akşam
Beyaz güvercinlerin kanatlarında takılı kaldı
Uçup giden bir yangın gecesinde
Bir rüya ortasında tırmanırken hayat denen dik kaldırımlar
Vefasız geçen günler aylar mevsimler yıllar

Nasıl da kıvrılan yollar örneği
uzaktan bakınca gözlerine belli değil rengi
Her geçen gün eski bir tasvir..


Nurten Ak Aygen
15.06.2015