Anneme mektup…
Bakıyorum sağıma soluma
O sıcaklığın hiçbir şey de yok,
Özlüyorum anne seni.
Sana küsmelerimi bile,

Acıktım dediğimde hiç uf puf etmeden
Yavrusu için saatlerce havada kanat çırpan,
Bir kuş gibi uçardın mutfağa…
Gözü hayallerinde olan ben,
O zaman hiçbir değeri görmezdim.
Ta ki, gurbet tepesine çıkana kadar.

Gözlerim hep seni arıyor,
Evet, sadece gözlerim. Çünkü kalbim hep seninle olduğu için rahat.
Anne, inan seni çok özledim.
Arayamıyorum diye biliyorum kızıyorsun ama,
İnan her gün aklımdasın desem yeridir.

Bu arada teyzenin oğlu ile aran nasıl, yani babam!
Anne hani başımı ayağına koyup senin ile dertleşmek var ya,
O dünyalara değermiş be.

Hani yavrusu için canını verir derler ya,
Bu laf sanki senin için biçilmiş bir fistan.
Benim melek anam.
Seni hiç unutmayacağım,
Ta ki hafızam kaybolana kadar …



özlemin, vuslatla buluştuğu
günde görüşmek dileğiyle....